Dag 10...Koud

Jasper ochtend -2 graden
Jasper middag 15 graden
Inderdaad, vroeg uit bed vandaag. De wekker ging om 6:30 uur, normale werktijd-wekker :). Even lekker douchen om wakker te worden en op naar het ontbijt buffet aan de overkant van het hotel. Uiteraard hadden ze weer teveel keuze, maar niet getreurd we zijn er weer uitgekomen. :)
Hopla in de auto, de icefield parkway weer op. Eenmaal bij de controle aangekomen bleek dat onze pas tot vanmiddag 16:00 uur geldig was. Nou das mooi, zeiden wij in koor, dan zijn we het park alweer uit. Dat klopt, zei de mevrouw van de controle, maar als je overnacht in Jasper heb je daar ook een pas voor nodig? Oohhh, oke…. zeiden wij in koor, en weer 20 dollar lichter (als iemand nog geld over heeft, dan willen we ons rekeningnummer wel even doorgeven :))
Maar we konden weer onderweg naar Colombia Icefields waar de Athabasca gletsjer is. Dit was ongeveer een uurtje rijden vanuit Jasper; een kippeneindje hier in Canada. Rond 9:25 uur arriveerde we bij de gletsjer. Onze voucher omgewisseld voor een echt ticket en we konden met de bus van 10:00 uur mee naar boven. Eerst werden we met een gewone bus naar het tussenstation gebracht waar we konen overstappen op de snocoach (hebben we foto’s van). Onder weg naar het tussen station werd er van alles verteld over de gletsjer en de omliggende flora en fauna. Blijkt dat daar bomen groeien ter grootte van een opgerekte tuin kabouter die al meer dan 300 jaar oud zijn!!!! Nee geen bonsai’s. Maar aangezien het op de geltsjer best koud is, hebben de bomen maar 30 dagen per jaar waarin ze groeien. Dat schiet niet op natuurlijk!
De gletsjer trekt elk jaar ongeveer 10 meter terug; elke winter groeit ‘ie 15 meter aan, maar smelt in de zomermaanden 25 meter. Op dit moment is de gletsjer nog 6 km lang!
Uiteraard was er weer een bus vol Japanners/Chinezen (wij zien het verschil niet) voor ons, maar de gletsjer is groot genoeg. Op het centrale punt aangekomen mochten we uit de snocoach op de gletsjer staan, hier is de gletsjer 300 meter dik in ijs!! Je mocht alleen maar op een afgezet gedeelte van de gletsjer komen, omdat het anders te gevaarlijk werd. Verderop was het ijs namelijk een heel stuk dunner; “maar” 200 meter…..
Leuk feitje; deze gletsjer verspreid zijn water aan 3 verschillende oceanen, de stille Oceaan, de Atlantische oceaan en de Noordelijke ijszee. Al met al een unieke ervaring rijker.
Rond 11:30 uur zaten we weer in de auto voor dat kippeneindje terug. Eenmaal terug in het hotel even gebeld naar de white river safari om na te gaan waar we moesten verzamelen. Dat bleek om 13:45 uur bij het terreinstation in het centrum, 5 minuten rijden. Netjes op tijd uiteraard. Daar moesten we een bus in, samen met nog er waren nog 14 andere mensen die ook mee gingen. Deze bus bracht naar de Athabasca rivier waar we op gingen raften. Op plaats van bestemming moesten we een wetsuit aan (kleed goed af?), moest je plastic zakjes over je voeten doen en de speciale wetsuitschoenen aan. (Yelcka, er zijn dus meer mensen die plastic zakjes gebruiken om schoenen aan te trekken :)). We kregen nog wat uitleg over hoe je moest peddelen, wat te doen als je in het water valt enz. We moesten zelf de boot in het water leggen, gelukkig waren er 3 boten en zaten wij met nog een stel uit Australië in de boot. Het water kan een maximale tempratuur bereiken van 7 graden, vandaag was het ongeveer 6 . Brrrrrr……... Er werd netjes gevraagd wie er voorin de boot wilde? Nou dat wilde wij wel :), klein nadeel je vangt het meeste water op, nou dat was echt zo :). Goh wat is dat water koud zeg! Vooral die eerste golf die je over je heen krijgt is niet fijn. Maar later wende het wel. Het raften was super leuk om te doen, rondjes draaien , water versnellingen, mensen in ander boten natspetteren, grote golven pakken en vooral veel water scheppen. Maar gelukkig scheen de zon. Een kleine 2 uur verder waren we weer terug op de parkeerplaats. Volgende stop? Whirlpool in het hotel om weer een beetje op tempratuur te komen. Wat was dat lekker zeg! Het hele lichaam begon te tintelen! Terug op de kamer de route voor morgen even doorgelopen. Dat wordt weer de wekker zetten :)
Tijd om te gaan eten en jawel het is gelukt; Jeroen heeft Elk op! Niet die van gisteren denken we, maar het smaakte goed. Nu weer terug op de hotel kamer om dit verslag in elkaar te zetten en de foto’s te uploaden.
Tot morgen in Clearwater.